آموزش – خیابانی دو طرفه

در گذشته نه چندان دور ایران عموماً به رابطه آموزشی به چشم رابطه تولید کننده و مصرف کننده نگاه شده است. یک رابطه یک طرفه منفعل که بازدهی بالایی نخواهد داشت. بهتر است اولین تغییر زندگی ما این باشد که به آموزش به مثابه یک محرک و فعالیت که باعث رشد هر دو طرف آموزش دهنده و آموزش گیرنده می شود نگاه کرد. رابطه ای که می تواند دستاوردهایی برای دیگر افراد خارج از فرایند آموزشی نیز داشته باشد.

——————————
بابک تاواتاو
۱۹ آذر ۱۳۹۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *