انسان های زیادی هستند که می دانند ولی عمل نمی کنند و در غرور دانستن می مانند.
همان زنبوران بی عسل که اگر نمی دانستند شاید احتمال این بود که در آینده بیدار شوند ولی حالا که در غرور دانستن به سر می برند امکان پیشرفتشان کمتر و کمتر می شود.
جاهلان نیاز به عمل را در اعماق خود احساس می کنند ولی هنوز دانستن چگونگی و چرایی برای آنها محقق نشده است.
دانایان مغرور به مرور زمان نیاز به عمل را از یاد می برند..
و این است آفت دانستن