انسانهای دردمند معمولا در بهترین شرایط به دردها و زخم های خود می پردازند.و لی یادشان می رود که درد ها هم عوارضی دارند.
فرسایش که درد در طول زمان بر فرد ، ضربه ای به مراتب کاری تر از ضربات اولیه تولید کننده درد است.
وقتی ناامید هستید دیگر آن درد به خصوص را ندارید.
روزها و شب ها می گذرند
روزها و شب ها می گذرند
روزها و شب ها می گذرند
وقتی از درد خسته شوید آرزو می کنید نا امید شوید.
و نا امیدی سلسه داستان های دیگری دارد
داستان های تلخ ، درمان های تلخ تر…
۶ اسفند ۱۳۹۱
بابک تاواتاو
1 Comment
و بعضی اوقات به خاطر زخمی که اون دردها در ما ایجاد کرده اند سعی می کنیم هیچ چیز برامون مهم نباشه و به زخم هامون هم نپردازیم!