تاریخ به ما می آموزد که بشر هیچگاه از تاریخ چیزی یاد نگرفته است.
این جمله هگل ، برای من بسیار ترسناک است.
ترس از تکرار تاریخ.
امید همیشه جای خود را داشته ولی تلخی مشاهده تکرار های تلخ، این سوال را در ذهن من بزرگ می کند که آیا ساحل امنی در برابر تکرار طوفان های مرگبار فرهنگی وجود دارد؟
آیا جامعه کاملا محکوم به تکرار است؟
آیا باید مهاجرت به سرزمینی را برگزید که تکرارش سمفونی آرامش است؟
آیا وقتی در حال شنیدن سمفونی آرامش در یک سرزمین مدرن هستی می توانی به سرزمین سرگشته خود فکر نکنی؟
من نمی توانم فکر نکنم.
۳ شهریور ۹۳
بابک تاواتاو