وقتی در التهاب جنگ هستیم عدالت چاره ما نیست.
وقتی حتی نمی دانیم که چه می خواهیم.
چاره آتش بس است.
آتش بس
همین حداقلی که بی اهمیت نگاهش می کنند.
همان هایی که در توهم پیدا کردن راه حل در میان سرگشتگی آدم ها به سر می برند.

بعضی ها هم که به آتش بس هم امید ندارند
می گویند نمی شود.
جنگ ، جنگ ، تا احقاق حق
حق؟
اصلا می دانی چه می خواهی؟

 

۳۰ بهمن ۱۳۹۱

بابک تاواتاو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *