خوشا عیشی که در آینده وصفش نصف العیش باشد.
اگر به احساس آینده مان به لذّت هایی که زمان حال می بریم بیندیشیم،
اگر لذتی ببریم که بعدها به آن افتخار کنیم آرامش را در حال و آینده در آغوش گرفته ایم.
۲۸ بهمن ۱۳۹۱
بابک تاواتاو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *